117 lat temu na stokach Cytadeli Warszawskiej został stracony Stefan Okrzeja – był bojowcem PPS, działaczem socjalistycznym i niepodległościowym, czynnie biorącym udział w akcjach wymierzonych w carskich zaborców.
W chwili wykonania wyroku miał ledwie 19 lat, jednak mimo młodego wieku, stał się symbolem oporu i walki o niepodległość Polski, a także o prawa klasy robotniczej.
„Wierzę, że socjalizm da ludziom szczęście” – powiedział w trakcie swojej rozprawy, w co my – jako Czerwoni – również wierzymy, dążąc do spełnienia marzeń Okrzei o ludziach dobrych i szczęśliwych – żyjących godnie, bez wyzysku!
“Wśród świata od śmierci bezdomni,
po stokroć, po stokroć staniemy
z gołymi szyjami pod zorzą,
jak w czas żniwa dojrzałe zboże,
bujne złoto rodzinnej ziemi.Z żył otwartych na nowo w glebę
niech żywica żywota przecieka –
wyrośniemy powszednim chlebem,
wyrośniemy radością człowieka!Niech wicher nas rwie i łamie,
– Władysław Broniewski, “Róża”
niech kości, jak ziarno, rozsieje –
po stokroć wzejdziemy wiosnami,
skrwawieni, bezdomni, sami,
różą z serca Okrzei. “
