Światowy system kapitalistyczny znajduje się w kryzysie. Wyzysk
pracowników przynosi kapitalistom coraz mniejsze zyski, mało kto
wierzy dziś w puste obietnice parlamentarnych polityków i uczciwość
otaczającego nas systemu. Stoimy przed wyborem: albo my, pracownicy, zatrzymamy kapitalistyczną maszynę śmierci albo nasza walka zostanie stłumiona za pomocą faszyzmu.
Skąd się bierze faszyzm?
Przyglądając się historii ostatniego stulecia, łatwo zauważyć, że
kapitaliści (biznesmeni, właściciele i zarządcy przedsiębiorstw, korporacji i banków) stosują dwa typy ustrojów państwa: demokrację burżuazyjną i dyktaturę faszystowską.
W czasach, gdy kapitalizm nie przeżywa większych trudności –
kapitaliści preferują ustrój demokracji burżuazyjnej. Mogą wtedy rządzić za pomocą metod indoktrynacji, przymusu ideologicznego i oszustwa, jednocześnie tworząc w nas iluzję wpływu (jako pracowników i wyborców) poprzez możliwość wyboru między jednym politykiem a drugim. To wybór między jedną marionetką biznesmenów, a drugą.
Kiedy kapitalizm znajduje się w kryzysie (kapitaliści nie są w stanie
dłużej rządzić społeczeństwem), nie sposób utrzymać iluzji demokracji
burżuazyjnej. Jest tylko jeden sposób na powstrzymanie władzy
pracowników – przemoc bezpośrednia. Tak właśnie powstaje faszyzm.
Oparty na poparciu społecznym drobnych przedsiębiorców z tzw. klasy
średniej i wielkich kapitalistów, faszyzm nie poprzestaje na użyciu
przeciwko pracownikom państwowego aparatu ideologicznego. Faszyzm zawsze był i jest bronią przeciwko ruchowi pracowniczemu i
socjalistycznemu. Wszędzie tam, gdzie faszyści dochodzili do władzy – w Niemczech, Włoszech czy Hiszpanii – ich pierwszym posunięciem była walka na śmierć i życie przeciwko socjalistom i pracownikom.
Pierwszymi ofiarami niemieckich, faszystowskich obozów
koncentracyjnych byli komuniści. Jedną z pierwszych decyzji Hitlera jako kanclerza był zakaz działalności wolnych związków zawodowych. Nic w tym dziwnego, skoro jego partia była finansowana głównie przez
niemieckich kapitalistów przemysłowych.
Zjednoczony ruch pracowniczy to najgroźniejszy wróg faszyzmu. To
właśnie dlatego skrajna prawica „dzieli i rządzi” przy pomocy rasizmu i
nacjonalizmu. Kiedy skrajna prawica krzyczy hasła o „wyższości białej
rasy”, próbuje zamaskować najistotniejszy z podziałów: podział klasowy.
Dlatego też, jak grzyby po deszczu, wyrastają nowe organizacje
neofaszystowskie, rasistowskie i nacjonalistyczne. Część z tych
powstałych lata temu i zdołało zdobyć silne pozycje w parlamentach
krajów Europy. Francuski Front Narodowy, niemieckie AfD, czy
węgierski Fidesz. W Polsce, koalicja pod wodzą Donalda Tuska pod
względem militarystycznej, antyimigranckiej retoryki staje się
nieodróżnialna od poprzedników z obozu Zjednoczonej Prawicy –
wszystko to z jedynie symbolicznym lub zerowym sprzeciwem ze strony tzw. parlamentarnej lewicy.
Wszystkie te partie mają na celu odwrócić gniew nas, pracowników,
wobec istniejącego systemu kapitalistycznego i zwrócić go na tory
bezpieczne dla kapitalistów – i katastrofalne dla samych ludzi pracy, a
więc na tory faszyzmu. W ostatnim czasie obserwowaliśmy już powstanie zarzewia faszystowskich bojówek w postaci ,,patroli obywatelskich” – kto stanie przeciwko, kiedy kryzys nieuchronnie się pogłębi? Na pewno nie aparat państwa kapitalistycznego, dla którego są oni zwyczajnie użytecznym narzędziem.
Nie ma więc antyfaszyzmu bez antykapitalizmu. Jeżeli chcesz stanąć
przeciwko faszyzmowi, musisz zwrócić się przeciwko jego źródłu,
systemowi kapitalistycznemu.
Solidarność – socjalistyczna recepta na faszyzm
Nie jesteśmy jednak bezbronni wobec groźby faszyzmu. Lata praktyki
naszego ruchu pozwoliły nam na stworzenie skutecznych metod walki ze skrajną prawicą.
Właśnie takim rozwiązaniem jest jednoczący postępowe siły front
antyfaszystowski, którego sercem jest bojowy, socjalistyczny,
zjednoczony front pracowniczy.
Podczas gdy front antyfaszystowski ma za zadanie powstrzymanie
powstanie faszystowskiej dyktatury, zadaniem frontu pracowniczego jest obalenie wyzysku i ucisku kapitalistycznego oraz zdobycie władzy przez ludzi pracy – a więc obalenie kapitalizmu, który jest źródłem faszyzmu.
Zadaniem obydwu frontów jest obrona wszystkich praw pracowniczych i demokratycznych, które faszyści spróbują nam odebrać. Nie możemy
jednak poprzestać tylko na tym – demokracja liberalna, choć stosuje mniej represji niż dyktatura faszystowska, wciąż pozostaje maską klasowej dyktatury burżuazji. Tylko obalenie kapitalizmu i zbudowanie socjalizmu – systemu, w którym to pracownicy kontrolują ustrój polityczny – pozwoli raz na zawsze przezwyciężyć faszyzm.
Faszyzm to system, który wpływa na ludzi poprzez kulturę, ideologię,
sztukę i sport. Dlatego równie ważna jest walka na każdej płaszczyźnie
życia społecznego i politycznego – i na każdej z nich, musimy umieć
stawić mu czoła!
Pasjonuje Cię granie muzyki? Załóż w swojej okolicy antyfaszystowski
zespół muzyczny! Trenujesz sporty walki? Zorganizuj w swoim
sąsiedztwie treningi, by lokalni faszyści nie mogli spać spokojnie! W
Twojej okolicy odbywa się wydarzenie organizowane przez faszystów,
nacjonalistów lub faszystów? Zablokuj je!
Antyfaszystowska praktyka
Musimy zwalczać faszyzm gdziekolwiek go widzimy oraz eksponować
jego sposób działania i jego konsekwencje dla nas wszystkich!
Jako organizacja socjalistyczna, propracownicza od początku swojej
działalności, nie pozostajemy bierni w obliczu zagrożeń ze strony skrajnej prawicy.
Działamy bezpośrednio na ulicach, na przykład blokując
organizowane przez faszystowskie ugrupowania demonstracje we
Wrocławiu i Katowicach, a przy tym zwracamy uwagę na problem
faszyzmu w szerszej skali (chociażby organizując protesty przeciwko
ludobójstwu w Palestynie) – bo antyfaszyzm to przede wszystkim
praktyka.
Skuteczność frontu antyfaszystowskiego udowodnili pracownicy we
Włoszech, którym udało się zbudować masowy ruch za pomocą strajków i blokad dostawy broni do Izraela. To tylko początek tego, co byłby w stanie osiągnąć zorganizowany, pracowniczy i międzynarodowy ruch antyfaszystowski – przykłady mamy w naszej własnej historii, jak chociażby oddziały Dąbrowszczaków walczące z faszyzmem w Hiszpanii.
Dołącz do Czerwonych i razem z nami stawiaj czoła faszyzmowi i
kapitalizmowi! Działaj w największej polskiej organizacji socjalistycznej.
Stań ramię w ramię z nami i weź udział w walce klas w praktyce – to
jedyny sposób na realne pokonanie skrajnej prawicy!
