Dwudziestego piątego czerwca na szczycie NATO w Hadze państwa członkowskie zatwierdziły decyzję o podniesieniu wydatków na zbrojenia do 5% PKB krajów członkowskich do 2035 roku¹.
Tego samego dnia Sejm oficjalnie wypowiedział konwencję ottawską, tym samym zezwalając na użycie, produkcję i składowanie min przeciwpiechotnych².
Wydaje się, że panującym w Polsce przekonaniem jest to, że każda szanująca się lewicująca osoba, powinna stać murem za Unią Europejską. Wtóruje temu zresztą druga strona barykady — określając Unię jako potwora, który wszędzie chce wepchnąć swój marksizm kulturowy i pragnie pozbawić Polskę polskości. Jak jednak jest naprawdę? Czy faktycznie marksiści i marksistki powinni wspierać Unię Europejską, jej dążenie do ciągle postępującej unifikacji Europy? Na to pytanie postaramy się pokrótce odpowiedzieć w niniejszym artykule.
Barykady, podpalone śmietniki, gaz pieprzowy, dym, uzbrojona policja – taki obraz Francji ukazuje się światu od prawie miesiąca. W największej od lat fali protestów i strajków wzięło udział ponad milion ludzi — przekazał 2 tygodnie temu minister spraw wewnętrznych i ds. terytoriów zamorskich Francji Gérald Darmanin. Protestujący wznoszą hasła obalenia prezydenta Emmanuela Macrona, bezpośrednio odwołujące się do rewolucji francuskiej. Co spowodowało rewolucyjne klimaty na ulicach Francji?
W obliczu ludzkich dramatów na Ukrainie, poraża brak zdecydowania zachodnich elit, co do wprowadzania najbardziej drastycznych sankcji wobec otoczenia W. Putina i rosyjskiej burżuazji. Zachodnie elity są w tej chwili zakładnikami swojej wieloletniej beztroskiej polityki wobec autorytarnych i imperialistycznych władz Rosji. Gospodarka wielu państw zachodu jest po prostu uzależniona od wielkich rosyjskich korporacji.