Czerwoni
1. Mija właśnie trzeci rok od rozpoczęcia pełnoskalowej rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Każdego dnia, wśród coraz większej obojętności, wciąż giną setki zmarzniętych w okopach, kryjących się przed bombardowaniami i pracujących we wsiach i miastach, obywateli i obywatelek – po obu stronach frontu.
Od 6 listopada trwa protest polskich przewoźników (zwany przez nich samych strajkiem) na granicy polsko-ukraińskiej. W niniejszym tekście nie będę podejmował prób relacjonowania wydarzeń związanych z protestem przewoźników, ani w poruszaniu ogółu zagadnień wokół niego – omawiany protest trwa już od prawie półtora miesiąca, jest komentowany w mediach ogólnokrajowych, a także w mediach i na portalach określających się jako lewicowe. Zamiast tego, postaram się poruszyć kwestie – moim zdaniem – mało poruszane w artykułach na ten temat, oraz podejmę próbę spojrzenia klasowego na protest przewoźników.
W najbliższych dniach trwać będzie nagonka na osoby narodowości ukraińskiej. Nacjonalistyczna nienawiść będzie usprawiedliwiana zbrodnią dokonaną na Wołyniu. Co leżało u podstaw tamtej masakry? Kogo winić?
Dla organizacji socjalistycznych kwestia polityki rolnej powinna być jedną z najważniejszych, ponieważ to ona stanowi fundament funkcjonowania społeczeństwa. Kryzysy ostatnich lat jasno pokazują, jak ważne jest posiadanie wydajnego sektora rolniczego, dzięki któremu nie musielibyśmy martwić się zerwanymi łańcuchami dostaw, brakami w zaopatrzeniu i skokowymi wzrostami cen żywności. Efekty braków w tej dziedzinie obserwować możemy codziennie na sklepowych półkach. Niestety, wiele wskazuje na to, że w obliczu światowego kryzysu polityki neoliberalnej do takich sytuacji będzie dochodzić coraz częściej.
Równo rok temu rozpoczęła się brutalna inwazja wojsk rosyjskich na Ukrainę. Pod płaszczykiem “denazyfikacji”, siły zbrojne Rosji podjęły się próby siłowego przyłączenia terenów wschodniej Ukrainy do Federacji Rosyjskiej oraz obalenia rządu ukraińskiego. Klasowe analizy tego konfliktu były od początku wojny zbywane – przy pomocy absurdalnych zarzutów o “upolitycznianie” tragedii. Czy istnieje jednak coś bardziej politycznego od wojny? Socjaliści doskonale rozumieją, że poprawna analiza wojny imperialistycznej jako elementu kapitalizmu jest potrzebna, by skutecznie jej przeciwdziałać i budować jedność ludzi pracy wszystkich narodów.
Obchodzimy dziś Dzień Zwycięstwa nad faszyzmem. Dnia 8 maja 1945 roku III Rzesza Niemiecka podpisała akt kapitulacji, kończąc tym samym II wojnę światową na terenie Europy.
Якщо ви шукаєте квартиру для оренди в Польщі, вам потрібно знати свої права як орендаря /
Jeśli szukasz mieszkania do wynajęcia w Polsce, musisz znać swoje prawa lokatorskie
Działania „wolnego rynku” doświadczamy obecnie na własnej skórze. Nie są to miłe doznania, gdy ludziom przychodzi zapłacić wyższy czynsz lub, gdy trzeba obecnie cokolwiek znaleźć. Ceny w całej Polsce poszybowały średnio o prawie 60%. Kapitalizm nie jest w stanie działać skutecznie w sytuacjach kryzysowych.
Tuż za naszą wschodnią granicą trwa wojna, a na naszych oczach rozgrywa się tragedia ludzka. Dramatyczne skutki wojny widoczne są zarówno w bombardowanych szpitalach, blokach, przedszkolach, tysiącach rannych ludzi, jak i w przetaczaniu się przez granice tysięcy uchodźców i uchodźczyń.
W obliczu ludzkich dramatów na Ukrainie, poraża brak zdecydowania zachodnich elit, co do wprowadzania najbardziej drastycznych sankcji wobec otoczenia W. Putina i rosyjskiej burżuazji. Zachodnie elity są w tej chwili zakładnikami swojej wieloletniej beztroskiej polityki wobec autorytarnych i imperialistycznych władz Rosji. Gospodarka wielu państw zachodu jest po prostu uzależniona od wielkich rosyjskich korporacji.